Wszystkie sprawy formalne związane z podpisaniem umowy, reklamacji, płatności itd., odbiorcy mogli załatwić w punkcie obsługi klienta, który w 1912 roku znajdował się w wynajmowanym lokalu, którego właścicielem był Eduard Choinowski, przy Breite Strasse 37 (obecnie ul. Batalionów Chłopskich). Była to jedna z głównych ulic handlowych w tamtym czasie.
Z biegiem lat przedsiębiorstwo rozwijało się i potrzebowało nowych i dużo większych pomieszczeń biurowych. Dotychczasowe z Breite Strasse 37 nie były już w stanie sprostać nowej sytuacji, mianowicie: zapewnić sprawnego kierowania przedsiębiorstwem oraz szybkiej i rzetelnej obsługi odbiorców (od około 1913 roku w Marienwerder mieści się centrala przedsiębiorstwa). W tym celu jeszcze przed 1917 rokiem przeniesiono siedzibę spółki do dwóch reprezentacyjnych budynków, które mieściły się przy Poststrasse 4/5 (obecnie ul. Sztumska). Znajdowała się tu siedziba zarządu, punkt obsługi klienta, księgowość, biura oraz mieszkanie kierownika spółki Erwina Masucha.
Plan miasta
źródło: zbiory własne
Nowa siedziba przedsiębiorstwa
Post Strasse 4/5 (obecnie ul. Sztumska)
W skład ścisłego kierownictwa w 1917 roku wchodzili:
- kierownik inżynier Erwin Masuch
- kierownik Dr prawa Herbert Rossner (Berlin)
- główny handlowiec (upoważniony urzędnik)
Karl Kühn
Karl Kühn
- asystent zakładowy inżynier Bruno Fenske
- dział budowy i eksploatacji inżynier
Heinrich Leuthold
Heinrich Leuthold
- dział instalacyjny, inżynier Adolf Müller
- dział handlowy i księgowość Ernst Warnecke
(główny księgowy)
(główny księgowy)
- główna elektrownia Stocksmühle, głowny mechanik K. Haindl
- oddział zakładu w Pelplinie, inspektor techniczny H. Koffmane
- oddział zakładu w Sztumie inspektor techniczny M. Futter
W tym samym czasie w skład rady nadzorczej wchodziły następujące osoby:
- wiceprzewodniczący Wilhelm Steinert
(dyrektor, Berlin)
(dyrektor, Berlin)
- P. Berthold (dyrektor, Berlin)
-Jack Hissink (dyrektor z Berlina),
- M. Hülsenbeck (dyrektor z Berlina)
- Dr von Anwers (starosta sztumski)
- P. Frost (królewski radca ekonomiczny w Paulshof)
- P. Frost (królewski radca ekonomiczny w Paulshof)
Królewski Kommerzienrat w Pr. Statgard (Starogard Gdański). Kommerzienrat jest to honorowy tytuł nadawany w Cesarstwie Niemieckim za szczególne osiągnięcia w rozwoju gospodarki na danym regionie.
(przewodniczący rady Ziemstwa, kapitan i właściciel ziemski w Kopytkowie)
- Dr. Leopold Wiesner (starosta starogardzki)
Wybuch I wojny światowej w 1914 roku nie zahamował wprowadzania oświetlenia elektrycznego w Marienwerder. Ilość nowych podłączeń przybierała tak intensywnie, że podczas silnego natężenia poboru prądu po prawej stronie Wisły było konieczne zwiększenie zdolności maszynowej. Dlatego wkrótce wybudowano mały generator elektryczny o mocy 500 KVA, po paru latach moc jego podwojono. W centrum miasta na fasadach budynków, co kilka metrów pojawiły się szpecące, ale niezbędne dla zamontowania kabli wsporniki (fot. poniżej). Właścicielom kamienic i innych budynków próbowano osłodzić ten fakt obietnicą, że jego dom zostanie podłączony do sieci natychmiast. Sąsiad, który tego wspornika nie miał zostanie podłączony o cały dzień później.
Taki był stan przy końcu wojny.
Taki był stan przy końcu wojny.
Rynek Starego Miasta
źródło: zbiory własne
Marienburger Strasse
(obecnie ul. Brat. Narodów)
źródło: Stadtarchiv Celle
Z tego okresu pochodzą poniższe eksponaty:
Paragon za światło wystawiony dla katolickiego sierocińca w Sztumie, opiewający na kwotę 124,40 Marek za okres 12 miesięcy 1917/18 rok
Rachunek wystawiony dla katolickiego
sierocińca w Sztumie
sierocińca w Sztumie
1918 rok
Rachunki wystawione dla katolickiego
sierocińca w Sztumie
sierocińca w Sztumie
1918 rok
źródło: zbiory własne
Odbicie pieczęci kasy zakładowej
Kwota otrzymana... dn. 3.04.1918
podpis- kasjerka Hirschberg
źródło: zbiory własne
Załącznik do pisma (rachunku)
1919 rok
1919 rok
źródło: zbiory własne
Rachunek wystawiony dla wytwórcy koszyków
z Opalenia - Johan Pilat
1919 rok
źródło: zbiory własne
Pismo na firmowym druku z działu księgowości
adresowane do Johana Pilata z Opalenia.
Dokument posiada przepiękny znak wodny.
1919 rok
źródło: zbiory własne
c.d.n.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz